Zdjęcie robione na tle spalonej chaty.
Gdyby tak człowiek wszystko stracił: swoich bliskich, dom, cały swój dobytek, nawet nadzieję. Gdyby przyszła wojna czy inne nieszczęście i to wszystko nam zabrała, co by wtedy było? Za czym byśmy tęsknili? Pewnie za najprostszą chwilą spędzoną z bliskimi, za dotykiem dłoni bliskiej nam osoby, za ich miłością i ich obecnością w naszym życiu. Za kromką chleba, która w czasach głodu smakowała by jak największy rarytas, za łóżkiem, poduszką i ciepłą kołdrą, pod którą bezpiecznie i komfortowo moglibyśmy co noc odpływać w kojący świat snu. Tak proste rzeczy, a tak mało przez nas doceniane. Nie czekajmy na jakieś życiowe nieszczęście, doceńmy już dziś wszystkie dary, które posiadamy: nie bogactwo, nie przedmioty, nie cały ten zbytek. Doceńmy naszych bliskich, przyjaciół, każdego dnia pokazujmy im jak bardzo ich kochamy i że cieszymy się z ich obecności w naszym życiu. Każdego dnia kładąc się spać dziękujmy Stwórcy za kolejny przeżyty dzień i za to że możemy zasypiać bez obaw, że noc może przynieść zniszczenie całego naszego miasta, naszej wioski. Dla wielu ludzi na świecie każdy kolejny dzień jest kolejnym dniem głodu i rozpaczy, więc doceńmy całe dobro, które nas otacza, dobro i piękno, które kryje się w najprostszych rzeczach i które mieszka w ukochanych oczach i serdecznym uśmiechu bliskiej osoby, doceńmy to wszystko już dziś.