Ósmy tydzień izolacji.
Posprzątane, poprane, przewartościowane - mane, tekel, fares.
Pobielone ściany powiększają przestrzeń wystarczająco by można było wyeliminować z otoczenia lustra przypominające teraz tylko złośliwie o odrostach, których niestosowność w zaistniałej sytuacji mocno się zmarginalizowała.
Wyjścia są żle widziane.
Brak nowych Wydarzeń prowokuje natomiast penetracje ciekawych Wejśc w piętrzących się wokoło Wysokiego Zamku Izolacji chmurach internetowych udostępniających gwałtownie bardziej lub mniej dawne wzorce piękna, narracji, zasoby wiedzy i umiejętności oraz przepisy kulinarne różnych kultur.
Prowokuje to, zwłaszcza tych nie posiadających wcześniej żadnych realnych księgozbiorów, do konfrontacji z ogromnym dziedzictwem ludzkości w rozmaitych dziedzinach.
Dynamika tej synchronizacji wymaga przede wszystkim zastosowania specjalnej, niekrępującej ruchów, wspomagającej anatomiczne uwarunkowania, szybkoschnącej odzieży.
Budzi też potrzebę władzy nad czasem. Renderowany ze starych zdjęć kontent może niemal unieważnić wrażenie jego upływu. Natomiast dzięki awatarom możemy być odbierani jako my, własne dzieci lub osoby trzecie. A pod inicjałem na czacie zwyczajnie ukryć się jako “ ten który jest “.
Mimo dyfuzji czy nawet całkowitej eliminacji okiennego światła i 24 godzinnego rytmu dostaw wina i papierosów organizm cyklicznie domaga się jednak snu…

W łagodnym świetle kolejnych dni stajemy wciąż wobec przywlekanych z nocnych peregrynacji wytworów innych kultur i cywilizacji szukając w nich inspiracji do własnego świadectwa istnienia.
Koncentrujemy się aby zdążyć upichcić coś i udostępnić przed zapadnięciem zmroku…

@Hectiq studio - pracownia z Ochoty jest właściwie gotowa , ale z przyjemnością uwiecznię Was także w przestrzeni waszej Splendid Isolation z właściwym sobie stylem i dystansem.