lesson9

Witam Panią. Serdecznie dziękuję Pani za odwiedziny i pozostawienie miłej pamiątki po nich. A teraz kilka uwag; niektóre będą zupełnie nieistotne a niektóre tylko prawie całkiem. Po pierwsze: Weronika – to imię na długo przed Kieślowskim było dla mnie (i jest nadal) imieniem niezwykłym (jeśli chce Pani kogoś udawać, to może tę Weronikę z chustą?) i pozytywnie nastrajającym do jego nosicielki (choć powinno bardziej do rodziców, którzy je nadali swojej córce). Po drugie: login „lesson” a nie „party” czy „disco” – to też coś musi oznaczać. Po trzecie: nawet, jeśli się kogoś nie uznaje za osobę wartościową dla siebie, to osoba ta pozostaje posiadaczką imienia i nazwiska pisanych wielkimi literami (Doda). A teraz będzie o fotografiach. Z zaprezentowanego tu zbioru Pani zdjęć wybrałem to z książką. Pani na nim jest prawie ta sama, jak na pozostałych ale i inna zarazem. Ten rekwizyt, który trzyma Pani w dłoni wyróżnia Panią z tłumu dziewcząt w Pani wieku. Ciekawie jest potraktowany ten temat: książka nieco ucięta ale Pani też, w tle pokazane inne życie grupy chyba rówieśniczej oddającej się kopaniu piłki, Pani niby z książką związana fizycznie ale myślowo? Nie wiadomo. I to bardzo dobrze, bo ja chcę sądzić, że osoba fotografująca uchwyciła moment wpływania literatury na życie rzeczywiste i pobudzanie osoby czytającej do zastanawiania się nad życiem, sobą, nad relacjami między ludźmi, ogólnie – do myślenia. Zdjęcie profilowe może i dobrze oraz świadomie zostało wybrane ale w miniaturce jest nieczytelne; ktoś stoi na nim. PozdrawiaMP