Chciałem zrozumieć wilka wycie,
Zaszyłem się samotnie w las.
I wiodłem wilkołacze życie,
We wnyki wchodząc raz po raz.
Chciałem zrozumieć, co ptak śpiewa,
Dotykać czasem rąbka chmur,
Przysiadywałem, więc na drzewach,
Skończyło się porażką znów.
Minęła naiwności pora,
To było dawniej, a od wczoraj:
Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean,
Powoli chodzę i rozglądam się,
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach,
Dlatego wiem gdzie żyję, dobrze wiem.
- Najnowsze
- Najstarsze
- Najlepiej ocenione
- Wg ilości odpowiedzi
Dodaj komentarzZaszyłem się samotnie w las.
I wiodłem wilkołacze życie,
We wnyki wchodząc raz po raz.
Chciałem zrozumieć, co ptak śpiewa,
Dotykać czasem rąbka chmur,
Przysiadywałem, więc na drzewach,
Skończyło się porażką znów.
Minęła naiwności pora,
To było dawniej, a od wczoraj:
Mam ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean,
Powoli chodzę i rozglądam się,
Kieszenie jak ocean, a ręce mam w kieszeniach,
Dlatego wiem gdzie żyję, dobrze wiem.